1. Drewniana stodoła w Kunowej datowana na lata 1875-1899

2. Drewniana oficyna dworska w Kunowej datowana na lata 1875-1899

3. Murowany dwór w Przysiekach  datowany na lata 1875-1925 wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-119/88

4. Murowana wozownia dworska w Przysiekach datowana na lata 1850-1875 wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-119/88

5. Murowana stodoła dworska datowana na lata 1850-1875

6. Murowana oficyna dworska w Przysiekach datowana na lata 1800-1850

7. Murowany dwór w Przysiekach datowany na lata 1850 - 1899

8. Murowana stajnia dworska w Siepietnicy datowana na lata 1850-1899

9. Murowana stodoła dworska w Siepietnicy datowana na lata 1850-1875

10. Murowana stodoła dworska w Skołyszynie (Lisówek) z 1850 roku wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-216/68

11. Murowane stodoła i silos w Skołyszynie (Lisówek) z 1850 roku wpisane do rejestru zabytków pod numerem A-216/68

12. Murowana gorzelnia dworska w Skołyszynie (Lisówek) datowana na lata 1775-1825 wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-216/68

13. Murowana oficyna dworska w Skołyszynie z 1850 roku wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-216/89

14. Murowana stajnia dworska w Skołyszynie (Lisówek) z 1850 roku

Harklowa

obszar 2,5 ha

Przysieki

obszar 1 ha

datowany na lata 1800-1825

nr rejestru A-119/88

Skołyszyn

obszar 10 ha

datowany na lata 1775-1825

Datowanie parku w Skołyszynie to przełom XVIII – XIX w. W parku w Skołyszynie znajdują się rzadko spotykane gatunki drzew: dąb burgundzki, tulipanowiec, miłorząb, żywotnik wschodni i kasztanowiec. Drzewa pochodzą z ok. 1868 r. kiedy to majątek w Skołyszynie zakupił Karol Klobassa. Powiększył on zespół parkowy i sprowadził mi. in. z Włoch i Hiszpanii wiele egzotycznych drzew i krzewów.

1. Murowany kościół parafialny w Harklowej z 1896 roku wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-199/90

2. Murowana dzwonnica kościelna w Harklowej z 1935 roku wpisana do rejestru zabytków pod numerem A-199/90

3. Drewniany kościół parafialny w Sławęcinie z 1779 roku wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-223/90

4. Drewniany kościół parafialny w Święcanach  z 1520 roku wpisany do rejestru zabytków pod numerem A-160/72

KAPLICZKI, KRZYŻE I FIGURY PRZYDROŻNE:

1. Murowana kapliczka w Bączalu Dolnym datowana na lata 1800-1825

2. Murowana kapliczka w Bączalu Dolnym z 1647 roku

3. Murowana kapliczka św. Jana Nepomucena w Bączalu Dolnym datowana na lata 1850-1899

4. Murowana kapliczka św. Floriana datowana na lata 1790-1810

5. Drewniana kapliczka w Harklowej datowana na lata 1875-1899

6. Murowana kapliczka w Jabłonicy datowana na lata 1775-1825

7. Drewniany krzyż przydrożny w Jabłonicy z 1850 roku

8. Murowana kapliczka w Przysiekach datowana na lata 1800-1850

9. Murowana kapliczka w Skołyszynie datowana na lata 1890-1910

10. Kamienna figura przydrożna św. Jana Nepomucena z 1767 roku wpisana do rejestru zabytków pod numerem B-24/00

11. Murowana kapliczka przydrożna w Sławęcinie datowana na lata 1890-1910

12. Murowana kaplica cmentarna na cmentarzu w Sławęcinie z 1882 roku

13. Murowana kapliczka w Święcanach datowana na lata 1850-1899

14. Murowana kapliczka w Święcanach datowana na lata 1800-1850

CMENTARZE RZYMSKO-KATOLICKIE WPISANE DO EWIDENCJI ZABYTKÓW:

Bączal Dolny
Harklowa
Sławęcin
Święcany

CMENTARZE CHOLERYCZNE:

Pusta Wola
Sławęcin

CMENTARZE WOJENNE Z OKRESU I WOJNY ŚWIATOWEJ:

Bączal Dolny

Cmentarz w przysiółku Babis w Bączalu Dolnym zbudowano według projektu Johann Jägera w latach 1916-1917. Według ewidencji to cmentarz nr 27. Pochowano tu 20 Austriaków, 29 Niemców i 97 Rosjan poległych w dniu 5 majaj1915 r. w walce na bagnety o silnie umocnione pozycje obronne Rosjan. Na pomniku głównym w linii ogrodzenia umieszczony jest napis w języku niemieckim o następującej treści:

„W swoim czarze pokoju las łagodnie otacza nas

którzyśmy w boju polegli tak jak w walce żyliśmy” *

Harklowa

Cmentarz na Buczu w Harklowej zbudowano według projektu Johann Jägera. Według ewidencji to cmentarz nr 15 w okręgu cmentarnym Nr II Jasło. Spoczywa tu 6 Austriaków, 60 Niemców i 185 Rosjan. Polegli oni w dniach 4-5 maja 1915 r. podczas walk o przełamanie trzeciego pasa umocnień wojsk rosyjskich. Na cmentarzu tym pochowany jest również żołnierz Wehrmachtu z II-giej wojny światowej oraz rodak harklowski, podoficer austriacki Piotr Stygar, który zginął w 1915 roku na polach Harklowej. *

Jabłonica

Cmentarz w przysiółku Serwoniec nr 28 w okręgu cmentarnym Nr II Jasło zbudowany w latach 1916-1917 według projektu Johann Jägera. Spoczywa tu 50 Austriaków, 53 Niemców i 65 Rosjan. *

Siepietnica

Obok przysiółka Bugaj znajduje się cmentarz nr 29 w okręgu cmentarnym Jasło II zbudowany według projektu Johann Jägera w latach 1916-1917. Pochowano tu 42 Austriaków i 40 Rosjan poległych w grudniu 1914 r. i 4-5 maja 1915 r. podczas walk o umocnione pozycje zlokalizowane na okolicznych wzgórzach. W linii ogrodzenia znajduje się krzyż na betonowym cokole z umieszczonym napisem w języku niemieckim:

„Zatrzymajcie się tu na chwilę

Może wśród nas jest ten – którego kochaliście” *

Sławęcin

Cmentarz w przysiółku Życkie nr 26 w okręgu cmentarnym Nr II Jasło zbudowany w latach 1916-1917 według projektu Johanna Jägera. Spoczywa tu 62 Austriaków, 285 Rosjan poległych w dniu 20-21 grudnia 1914 r. i 5 maja 1915 r. w czasie walk o przełamanie rosyjskich pozycji obronnych. *

Święcany

Cmentarz w przysiółku Depczyna nr 30 w okręgu cmentarnym Nr II Jasło zbudowany w latach 1916-1917 według projektu Johann Jägera. Spoczywa tu 150 Austriaków i 211 Rosjan poległych w walkach w 4-5 maja 1915 r. Na tablicy głównego pomnika znajduje się napis w języku niemieckim:

„Ci którzy walczyli i ci którzy Was ochraniali

Polegli wierni swemu obowiązkowi

Świetlistym skutkiem krwawego czasu

Jest jutrzenka wolności dla Was” *

CMENTARZE WOJENNE Z OKRESU II WOJNY ŚWIATOWEJ:

Harklowa

* informacje na podstawie książki:

"Pomniki, tablice i miejsca pamieci narodowej w Gminie Skołyszyn"  Edward Wojtuń

Skołyszyn 1996

ISBN:83-86744-15-4

W zachodniej części wsi Lisów, nad potokiem wpływającym do rzeki Ropa znajduje się wzgórze o wysokości 324,5 m n.p.m zwane Grodziskiem, Zamczyskiem lub Banią o powierzchni ok. 4 ha. Pewnych dowodów na istnienie w tym miejscu zamku nie ma, jest jednak wiele poszlak. Obecnie teren wykorzystywany jest pod uprawę, a samo pole na wzgórzu zwane jest od dawien dawna Rynkiem, prawdopodobnie po osadzie która tu kiedyś istniała. W otoczeniu Rynku można dostrzec ślady podwójnego wału, który powstał jeszcze na potrzeby starego grodu przebudowanego następnie w zamek, a na jednym ze zboczy znajduje się prawie całkowicie już zasypana zagadkowa piwnica.
Kilkakrotnie przeprowadzane prace archeologiczne doprowadziły do odkrycia silnie przepalonych kamieni, węgli drzewnych oraz średniowiecznej ceramiki. Natomiast okoliczna ludność wspomina o licznych kawałkach żelaza, cegieł, wapna i obrobionych kamieni wykopywanych z ziemi.

Grodzisko wczesnośredniowieczne w Lisowie wpisane zostało 22.12.1971 roku do rejestru zabytków pod numerem A-a 45/90 .

W 1868 roku Skołyszyn kupił właściciel Zręcina Karol Klobassa. Swoje dochody z udziału w spółce naftowej postanowił zainwestować w budowę nowej siedziby, zlecił więc zaprojektowanie pałacu Zygmuntowi Hendlowi krakowskiemu architektowi. Zamiar budowy jednak został zrealizowany dopiero po śmierci pomysłodawcy przez jego syna Stanisława Karola. Obok pałacu postawiono także wozownię oraz mieszkania dla fornali i służby.

Pałac - zgodnie z ówczesną modą - był jednopiętrową, symetryczną budowlą zwróconą frontem ku południowi. Budynek był w całości podpiwniczony z charakterystyczną wieżą obserwacyjną. główne wejście znajdowało się od strony północnej, od strony wschodniej i zachodniej znajdowały się portyki złożone z czterech czworobocznych filarów podpierających balkon pierwszego piętra, zwieńczone dwuspadowym dachem. Wnętrze pałacu składało się z jadalni, salonu, pokojów gościnnych, pokoju służby i spiżarni oraz na piętrze z gabinetu, sypialni  i pokoju bony. Po zrezygnowaniu z przygotowywania posiłków w osobno stojącej kuchni, stałe pomieszczenie kuchenne urządzono na parterze pałacu. W połowie lat trzydziestych XX w. Marcin Brykczyński dokonał ostatniej przeróbki pałacu przeznaczając salonik w północno-zachodniej części na garaż.

Pałac został podpalony  w pierwszej połowie stycznia 1945 roku przez żołnierzy niemieckich, którzy wycofywali się pod naporem wojsk radzieckich. W wypalonym pałacu pozostały jedynie ściany, zawaliły się drewniane stropy i dach. Pozostałe resztki murów stopniowo rozebrano, sklepienia piwnic były widoczne do lat 70 -tych XX wieku. Obecnie na miejscu pałacu znajduje  się budynek Ośrodka Zdrowia. Jedynym świadkiem świetności pałacu i jego istnienia zostały fotografie, wspomnienia mieszkańców  i  roślinność parkowa wśród której w parku można spotkać m.in. żywotniki i miłorząb.

1. Dworzec kolejowy w Przysiekach datowany na 1884 rok

2. Toalety dworcowe w Przysiekach z 1884 roku

3. Dom w Przysiekach datowany na lata 1890-1910

4. Drewniany młyn elektryczny w Przysiekach z 1925 roku.

5. Drewniana kuchnia plebańska w Święcanach z 1850 roku

6. Drewniana organistówka w Święcanach datowana  na lata 1875-1899

7. Murowana kuźnia w Święcanach z 1913 roku